De Filipijnse jezuïet Richard ‘Richie’ Fernando wierp zichzelf op een granaat die ontplofte. De jezuïeten zijn begonnen aan het proces van zaligverklaring.

In een brief aan zijn provincie kondigde de Filipijnse provinciale overste van de Sociëteit van Jezus, pater Antonio Moreno SJ, enige tijd geleden aan dat pater Arturo Sosa SJ, algemeen overste van de jezuïeten, zijn voorstel had goedgekeurd om formeel het proces van Richie Fernando te beginnen.

Dit initiatief was mogelijk gemaakt door de recente veranderingen die paus Franciscus heeft doorgevoerd in de kwalificaties voor heiligheid. Bij dit nieuwe pad naar heiligheid draait het om het “aanbieden van zijn of haar leven”, dat wil zeggen het feit dat mensen vrij hun leven gaven in een heroïsche daad van liefdevolle dienst aan anderen.

Tijdens zijn recente bezoek aan Cambodja had pater Sosa de kamer gezien waar Fernando was gedood en had hij later een kort, stil gebed opgedragen voor het stenen monument waar de urn met het bloed van Fernando begraven is.

Een praktijkstage tussen slachtoffers van landmijnen

Fernando werd in mei 1995 naar Cambodja gestuurd voor zijn praktijkstage als onderdeel van de opleiding van een jezuïet. Hij werkte in Banteay Prieb, het opleidingscentrum van de jezuïeten voor slachtoffers van landmijnen en polio en voor mensen met leerstoornissen. Hij had al snel genoeg Khmer geleerd om te kunnen praten met de leerlingen en werd getroffen door hun verhalen over hoe zij overleefden tijdens het regime van Pol Pot.

Ik hoop dat ik mijn leven volledig aan hen kan aanbieden

Op 20 februari 1996 schreef hij aan zijn vriend pater Totet Banaynal SJ over hoe hij langzaamaan meer betrokken raakte bij en beïnvloed werd door de mensen, vooral de gehandicapte leerlingen. “Ik merk dat ik plotseling grote liefde voor hen voel. Kon ik maar de wegen van Christus volgen. Kon ik ze allemaal maar helpen zoals God dat zou doen… Ik hoop dat ik mijn leven volledig aan hen kan aanbieden.”

En zijn leven aanbieden, dat was precies wat hij deed

Op 17 oktober 1996 hadden de medewerkers van Banteay Prieb, waaronder Fernando, een ontmoeting met een gehandicapte leerling genaamd Sarom. Sarom had veel overtredingen begaan in het centrum, zoals gokken met geld voor voedsel met de nieuwe leerlingen. De directeur van het centrum wees hem erop dat hij veel kansen gehad had en veel waarschuwingen en dat hij niet langer in het centrum kon blijven. Omdat hij tien maanden opleiding had afgerond, had hij genoeg geleerd om een ​​vak te kunnen uitoefenen en kon hij terugkomen voor de diploma-uitreiking. Sarom leek dit te accepteren, maar na deze ontmoeting haalde hij plotseling een handgranaat tevoorschijn en liep hij in de richting van een klaslokaal vol leerlingen. Misschien omdat Fernando besefte dat de leerlingen niet konden ontsnappen vanwege de tralies voor de ramen van het lokaal, sprong hij achter Sarom en hield hem vast bij zijn armen.

“Laat mij gaan, meneer; ik wil u niet doden”, smeekte Sarom. Maar Fernando bleef hem vasthouden en de granaat viel uit Saroms hand en raakte zijn kunstbeen. De granaat stuiterde achter de twee en trof Fernando op zijn achterhoofd. Toen de granaat afging, viel Fernando op de grond terwijl hij Sarom nog altijd vasthield en hem beschermde tegen de ontploffing. Fernando was op slag dood. Hij was pas 26 jaar oud.

Biddend dat het een gerucht was

Pater Johnny Go SJ beschreef hoe hij en andere jezuïeten in Manila het nieuws vernamen. “Ik herinner me het nog goed. Ik was in de refter van het Loyola House of Studies voor de lunch toen het nieuws binnenkwam. Richie was gedood in een granaatontploffing. We keken elkaar aan met ontzetting en ongeloof, biddend dat het nieuws alleen maar een gerucht was. Ik herinner me nog dat ik mijn collega-seminaristen toen het volgende toevertrouwde: ‘Ik weet echt niet of ik, in die fractie van een seconde om te beslissen, ervoor zou kiezen mezelf te redden of, zoals Richie, zou sterven voor anderen.’ “

Sinds zijn dood zijn er op verschillende manieren uitingen van devotie voor Richie ontstaan

In zijn brief merkte pater Moreno op: “Sinds zijn dood zijn er op verschillende manieren uitingen van devotie voor Richie ontstaan en deze gaan nog altijd door, niet alleen op de Filippijnen en in Cambodja, maar ook op andere plaatsen.”

Het dossier van zijn zaligverklaring

Pater Moreno benadrukte het belang van het samenstellen van een overtuigend dossier voor de Vaticaanse autoriteiten, met een uitgebreide inzameling van gegevens door het interviewen van mensen, het verzamelen van bewijsmateriaal van degenen die hem kenden, het bijeenbrengen van zijn brieven, geschriften, gesprekken, enzovoort. Om het proces te vergemakkelijken is een team gevormd om “het graafwerk te doen dat de promotie van de zaak van Richie ondersteunt.” Pater Moreno zei verder dat hij “zal samenwerken met bisschop Tobias en het bisdom Novaliches [waar Fernando vandaan kwam] ter ondersteuning van deze inspanning.”

“Ik vraag de gebeden van iedereen in de provincie om de genadevolle hulp van de Heer in dit proces af te smeken zodat, als Hij dat wil, dit een goede afloop krijgt voor het welzijn van zijn volk”, zei pater Moreno. Hij bedankte ook de familie van Fernando “omdat zij hem zo ruimhartig aan de Sociëteit van Jezus hebben afgestaan en ons door de jaren heen trouw hebben bijgestaan”.

Hieronder vind je een video-serie over het leven van Richie