De Universitaire Parochie van de KU Leuven wordt mede gedragen door verschillende jezuïeten. Maar waar staat de Universitaire Parochie voor? En wat doen de jezuïeten er?
De Universitaire Parochie van de KU Leuven wordt mede gedragen door verschillende jezuïeten. Maar waar staat de Universitaire Parochie voor? En wat doen de jezuïeten er?
Vier jezuïeten zijn actief in de Universitaire Parochie van de KU Leuven. Jacques Haers sj is er pastoor, Jos Moons sj is er halftijds aangesteld, en Marc Desmet sj en Nicolas Standaert sj gaan regelmatig voor.
De Universitaire Parochie (UP) is ontstaan in de jaren ’60, vanuit een gelovige studentenbeweging. Tegen de tendens van secularisering in, besloot een aantal studenten hun soms zoekende geloof met elkaar te bespreken in zogenaamde gespreksgroepen. Dat was toen nieuw. Van daaruit ontstond de parochie, om “aan de universiteit een waarachtige christelijke gemeenschap uit te bouwen door het bevorderen van persoonlijke religieuze vorming, het sacramenteel leven en de christelijke gemeenschapsbeleving”.
Het aanbod was breed, en omvatte dagelijkse eucharistievieringen, retraites, gespreksgroepen, lezingen, caritas. De UP was progressief, met aandacht voor de toentertijd nieuwe ideeën van de gelijkwaardigheid van de leek en een toegankelijkere en eenvoudigere liturgie. Die ideeën waren overigens niet uniek voor de UP, maar wijdverbreid in de vernieuwingsbewegingen die leefden al voor het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965); bovendien werden deze ideeën door het concilie bekrachtigd. Bijna vanaf het begin kerkt de UP in de kerk in het Begijnhof, de Sint-Jan-de-Doperkerk.
Al vanaf het begin werkten er jezuïeten mee. Jos Snijders sj, inmiddels wonend in het bejaardenhuis in Heverlee, vertelt dat hij en z’n collega’s veel gespreksgroepen hadden. In de hoogtijdagen waren dat er zo’n tachtig. De deelnemende studenten woonden vaak samen in studentenhuizen en kwamen naar de vieringen. Wat dat betreft zijn de tijden wel veranderd. Met de onvermijdelijke secularisering van de studenten is de UP steeds meer uit twee delen gaan bestaan: studentenhuizen enerzijds en de weekendparochie anderzijds.
In huizen van de UP zijn zo’n honderd studenten op kot, begeleid door collega’s: Bram Canniere, Ilse Hoeven en Hans Mannaerts. Hier staat persoonlijke vorming en gemeenschapsopbouw centraal. De studenten nemen elk jaar een zogenaamd engagement op zich, dat hen helpt om over de schutting van hun eigen bekende wereldje heen te kijken of spiritueel te groeien. Bijvoorbeeld door als vrijwilliger huiswerkbegeleiding te doen in het buurtcentrum of er te koken. Zo komen ze in aanraking met sociaal zwakkeren. Dat is óók Leuven. Of ze kunnen meewerken aan de Taizé-vieringen of een yoga-cursus volgen. Daarnaast stimuleren we gemeenschap en ontmoeting met een startweekend, kotweekends, wekelijkse kotmaaltijden, slotbarbecue.
De Universitaire Parochie heeft ook veel van een gewone parochie: er wordt gedoopt, getrouwd, begraven, met vieringen in het weekend. Er worden kinderen voorbereid op de eerste communie en op het vormsel. En hoewel de parochie relatief jonge mensen trekt, leeft ook hier de vraag hoe het verder moet, en wat we kunnen doen om tieners en jongeren bij geloof en kerk te betrekken.
Sterke punten van de parochie zijn de kinderwoorddienst, met elke zondag tussen de tien en vijfentwintig kinderen. Bovendien streeft men naar verstaanbare liturgische taal en intellectueel-geloofwaardige verkondiging. Dat laatste is belangrijk omdat het publiek in de UP voor een flink deel bestaat uit personeel van de KU Leuven.
Karakteristiek is dat de liturgie van het woord gevierd wordt rond het woord, in het midden van de kerk, en de liturgie van de eucharistie staande rond het altaar, voorin de kerk. Verder zijn er veel betrokken vrijwilligers en is er de nodige aandacht voor sociaal zwakkeren, bijvoorbeeld een psychiatrisch ziekenhuis in de buurt of een zusterkerk in Venezuela. In de loop van de jaren kwamen er overigens ook een Engelstalige, Franstalige en Spaanstalige sectie bij, de KU Leuven heeft immers veel internationale studenten. De medebroeders en doctoraatsstudenten Aldomarcio Dal Bo sj (Brazilië) en Vally Mendonca sj (India) spelen daar een belangrijke rol als voorganger, en ook onze eigen Walter Ceyssens sj.
Daarnaast doet de UP dingen voor de hele universitaire gemeenschap, bijvoorbeeld de opening van het academiejaar en het patroonsfeest, de jaarlijkse week voor de vrijwilligers (genaamd I Care), een inleefreis naar een ander continent, en begrafenissen van oud-professoren. Op beleidsniveau stimuleert de pastoor bewustwording van ecologische vragen. En er is een aanbod van verschillende vormen van meditatie en van persoonlijke geestelijke begeleiding, en er wordt geprobeerd om interreligieus in gesprek te zijn. Zo probeert de UP zich op eigentijdse wijze in te zetten voor het Rijk Gods in de eigen context van een universiteit. De genoemde jezuïeten spelen daarin een rol, maar zij zijn zeker niet de enigen. Precies dat maakt de UP zo rijk.
Foto bij artikel: www.facebook.com/UPLeuven
Bekijk alle nieuwsberichten