Als de 13-jarige Farid aankomt bij het Karfoun Centre van de Jesuit Refugee Service, heeft hij een een ellendige tijd achter de rug. Het is de hoogste tijd voor nieuwe dromen. 

Dromen. Farids dromen gaan over een betere toekomst en over het vergeten van de harde realiteit van zijn dagelijkse bestaan. Farid is dertien jaar. Ooit woonde hij in Der-Ezzor, in het oosten van Syrië, met zijn ouders en zijn zes broers en zussen. ‘We hadden een tamelijk stabiel leven’, zegt hij nostalgisch, ‘net zoals alle andere families in de omgeving.’ 

Zijn vader was ingenieur, zijn moeder werkte als verpleegster. Toen in Syrië de oorlog uitbrak, werden hun levens besmeurd door angst en onderzekerheid. Alles, inclusief vele herinneringen, bleven achter toen het gezin in 2015 geen andere uitweg zag dan te vluchten naar het platteland van Tartous.

Vaderloos en ontheemd

Hun situatie werd er niet beter op. Verdreven kwamen ze terecht in een klein huurhuis. Farid’s vader werd voor zijn werk naar de andere kant van het land overgeplaatst. Vaderloos en ontheemd bleef de rest van het gezin achter, op het platteland van Tartous.

Iets van enthousiasme gingen weer prikkelen bij Farid

Farid’s vader vroeg of zijn vrouw met de kinderen naar hem toe wilden komen, maar Farid’s moeder zag dat niet zitten. Dat leverde veel spanning en strijd op. Uiteindelijk is Farid’s moeder terug naar Der-Ezzor gegaan, samen met Farid en zijn broers. Maar enige tijd later keerde Farid toch weer terug naar het platteland van Tartous, samen met een familielid. Het was een kwestie van maanden en de hele familie van Farid leefde gescheiden van elkaar.

Mijn droom kwam uit

Op een dag hoorde Farid zijn vrienden vertellen over het Jesuit Refugee Service Kafroun Centre en de vele verschillende educatieve en ontspannende activiteiten die er worden aangeboden. Iets van enthousiasme gingen weer prikkelen bij Farid. Met een glimlach op zijn gezicht en een twinkeling in zijn ogen zegt hij: ‘Mijn droom kwam uit toen ik me inschreef bij het JRS Kafroun Centre’. 

Toch was Farid in het begin vooral veel aan het kletsen en was hij weinig oplettend. Maar na bij maanden merkten de medewerkers een positieve verandering. Farid werd meer betrokken bij zijn studie, had in het algemeen meer landen en ging ook beter samenwerken met zijn vrienden.

Docent Frans worden

Terwijl hij zijn ervaring deelt, zegt Farid: ‘Ik houd veel van dit JRS-centrum. Ik ben iedereen dankbaar voor de aandacht en die kans die ik krijg. Ik heb hier veel vrienden en ik ben blij met mezelf. In het bijzonder ben ik dankbaar voor alle aanmoedigingen om Frans te leren. Ik droom ervan op een dag naar de universiteit te gaan om leraar Frans te worden.’

Ik heb hier veel vrienden en ik ben blij met mezelf

Farid is een van de vele Syrische kinderen van die de slechtste kanten van het leven hebben meegemaakt. Maar met vastberadenheid hoopt hij zijn dromen voor een betere toekomst te verwezenlijken. Oorlog kan zijn dromen niet vernietigen.

Lees meer over het werk van JRS.