Is de secularisatie een ‘donkere fase die moet worden overwonnen’? Welnee, zegt Arturo Sosa SJ, de secularisatie is een kans.

Tijdens de jongerensynode vertelde de generale overste van de jezuïeten de aanwezige bisschoppen en jongeren dat de katholieke kerk een manier moet vinden om de secularisatie te beschouwen als een kans om nieuwe manieren te vinden het evangelie te verkondigen.

Het werkdocument van de synode beschouwt de secularisatie als “een donkere fase die wordt overwonnen”. Het document biedt geen benadering om “de realiteit te interpreteren en Gods actie in de geschiedenis te onderscheiden”, zei pater-jezuïet Arturo Sosa Abascal.

Zie secularisatie als teken van de tijd

“Wat als we in plaats daarvan de secularisatie beschouwen als een teken van de tijd, in de theologische betekenis die het Tweede Vaticaans Concilie aan deze uitdrukking gaf? Het betekent kijken naar de secularisatie en de seculiere wereld die eruit voortkomt, als één van de manieren waarop de Geest tot ons spreekt en ons leidt in deze tijd.” Dat zei hij tijdens de synode, op 11 oktober 2018.

De seculiere maatschappij bevrijdt ons ook van de neiging om op religie een stamidentiteit, een nationale identiteit of een andere identiteit te bouwen.

Pater Sosa begon zijn korte toespraak door te kijken naar de interpretatie van de secularisatie in het werkdocument. Hiervan zei hij dat deze in een “vereenvoudigd en negatief” licht werd bekeken.

Secularisatie, zo bevestigde hij, kan variëren van een strijdbare houding, “een militant atheïsme” dat “oorlog voert tegen elke vorm van religieus geloof”, tot een meer gebruikelijke vorm die “de sociale overdracht van religie” onderbreekt, wat “leidt tot onwetendheid met betrekking tot geloof, religieuze ervaring en religie zelf.”

Secularisatie als teken des tijds

Maar als de kerk secularisatie echter als een “teken des tijds” beschouwt, kan dit leiden tot een meer authentiek geloof dat mensen uitdaagt om de ​​bewuste keuze te maken om christen te worden. In plaats van “automatische christenen” die alleen hun geloof praktiseren vanwege de samenleving waarin zij leven of hun familietradities.

Elkaar herkennen als mensen, broeders en zusters, zonen en dochters van dezelfde Vader

“De seculiere maatschappij bevrijdt ons ook van de neiging om op religie een stamidentiteit, een nationale identiteit of een andere identiteit te bouwen. Dit is vreemd aan de spirituele ervaring die ons uitnodigt om elkaar te herkennen als mensen, broeders en zusters, zonen en dochters van dezelfde Vader”,  aldus pater Sosa.

Persoonlijke ontmoeting met Christus

Een geseculariseerde cultuur, voegde hij eraan toe, kan de kerk ook helpen het belang in te zien van de verkondiging van het evangelie, dat “een essentiële dimensie is van het werk van de kerk in dit soort samenlevingen” en een fundamentele ervaring van degenen die getuigenis afleggen van “een persoonlijke ontmoeting met Christus.”

“Deze geloofservaring”, zei pater Sosa, “resulteert niet in onderdanen van een aardse orde, maar eerder in vrijwillige aanhangers van de universele orde van de Gekruisigde-en-Verrezene van wie zij leerling geworden zijn uit vrije keuze.”

Vertaling door Wiggert Molenaar SJ. Lees hier het origineel.