Het proces om pater Pedro Arrupe, 28ste generaal-overste van de Sociëteit van Jezus, zalig te laten verklaren is begonnen. Hans van Leeuwen SJ: ‘Hij had iets doorschijnends’.

‘Wij zijn serieus begonnen aan het proces van zaligverklaring van pater Pedro Arrupe”, aldus Arturo Sosa SJ, algemene overste van de Sociëteit van Jezus. De eerste stap is het verzamelen van alle geschriften van Arrupe. Ook wordt gezocht naar mensen die kunnen getuigen van de heiligheid van de overste. Jezuïet Pascual Cebollada is verantwoordelijk voor dit proces. Hij hoopt dat er binnen een jaar een lijst met honderdtwintig getuigen ligt.

Studies in België en Nederland

Arrupe werd geboren in Spanje. In 1927 trad hij toe tot de Sociëteit van Jezus, nadat hij een studie medicijnen had afgerond. Na de verdrijving van de jezuïeten uit Spanje in 1932 vervolgde hij zijn studie in België, Nederland en de Verenigde Staten. Na de wijding werd hij in 1938 naar Japan gestuurd. Toen de Verenigde Staten in 1945 een atoombom lieten vallen op Hiroshima, bood hij met enkele medebroeders hulp aan 150 slachtoffers.

Cebollada noemt Arrupe ‘het beste van de jezuïeten’. Hij geeft toe dat dat ‘overdreven en emotioneel klinkt. Maar voor velen van ons is pater Arrupe een voorbeeld van geworteld zijn in Christus.’

Hans van Leeuwen over Arrupe

In 1965 werd Arrupe verkozen tot algemene overste van de Sociëteit van Jezus. In 1983 nam hij ontslag, de Nederlander Peter-Hans Kolvenbach volgde hem op. Arrupe overleed in 1991. In een viering ter nagedachtenis van Pedro Arrupe, werd jezuïet Hans van Leeuwen gevraagd te preken. Hier volgt een fragment uit die preek.

“Wij gedenken vandaag Pedro Arrupe. Hijzelf legt ons daarbij beperkingen op. Ooit zei hij: ‘Levensbeschrijvingen zijn altijd onvolledige portretten. In veel gevallen ontbreekt daarin het licht dat zich in het diepst van onszelf verbergt en dat – als het naar buiten komt – ons gelaat radicaal zou omvormen. Maar dat licht kan niet meegedeeld worden: het heeft alleen waarde als het verborgen blijft.’

Zijn kracht lag elders

Ik waag het om te zeggen, dat dat nu juist het meest opvallende aan hem was: dat dit innerlijk licht bij hem niet zo verborgen bleef, dat het zijn gezicht veranderde, dat het er doorheen straalde, dat hij iets doorschijnends had. Zijn uiterlijke gestalte was niet imponerend. Ook was hij niet groot als bestuurder, als diplomaat of als organisator. Maar precies dit alles maakte alsmaar duidelijker, dat zijn kracht ergens anders lag.

Pedro Arrupe was een stralend mens, iemand waar iets doorheen straalt, een licht, een vuur. Zo’n mens moet dicht bij het licht en het vuur hebben geleefd, intens, eenvoudig als een kind, omdat je anders dat geheim niet kunt verstaan. ‘Wij danken U Vader, omdat U dit geheim aan deze mens Pedro Arrupe hebt toevertrouwd en omdat hij het aan ons heeft doorgegeven.’”