Een interview met Baudoin Van Overstraeten

Baudouin Van Overstraeten, u bent de nieuwe directeur van Jesuit Refugee Service Belgium. Kunt u iets meer over uzelf vertellen?

Ik ben nu vijfenvijftig jaar, tweeëndertig jaar getrouwd. Ik heb vier kinderen en één kleinzoon van twee jaar en heb vijfentwintig jaar gemeenschapsleven achter de rug, in een gemeenschap van gezinnen.

Wat mijn loopbaan betreft, ben ik eerst vier jaar opvoeder geweest in een tehuis voor minderjarigen. Daarna ben ik zevenentwintig jaar actief geweest als advocaat, als generalist, met een bijzondere belangstelling voor het strafrecht. Ik heb ook veel immobiliën en milieurecht gedaan.

Daarnaast werd ik ook opgeroepen tot beheerder in een aantal vzw’s in de sectoren van de handicap, de jeugdbescherming en van de geestelijke gezondheid. Als lid van “ATD Vierde Wereld”, een internationale beweging ter bestrijding van de armoede ben ik bij de federale en gewestelijke parlementariërs gaan lobbyen, samen met burgers die in grote armoede leven.

Mijn vrije tijd wijd ik graag aan muziek. Ik ben zanger, koorstichter- en leider. Destijds heb ik een a capella jazzband opgericht. Ik wandel graag, vooral in de bergen. Ik ben ook een dagelijkse fietser.

Wat heeft u aangesproken toen u de vacature zag?

Ik werd onmiddellijk aangesproken door de drie trefwoorden van de organisatie: “Vergezellen, Dienen, Verdedigen”. De eerste twee termen, “Vergezellen, Dienen”, vertolken het best mijn streven naar nabijheid van de mensen voor wie JRS zich inzet. De laatste term, “Verdedigen”, ligt in het verlengde van mijn roeping als advocaat. Ook de politieke bekommernis die achter deze term schuilgaat spreekt mij aan. De wereld van de gesloten centra, die in wezen een gevangenismilieu is, ervaar ik als een interpellatie om, in de geest van de zaligsprekingen, naast de mensen zonder stem te staan.

Welke boodschap wenst u aan de lezers van dit interview mee te geven?

Ik wil graag zeggen dat ik diep getroffen ben dat men mij als directeur heeft aangewezen, vooral vanwege de faam en de goede reputatie die de organisatie heeft op het gebied van de bezoeken aan de gesloten centra. Ik ben blij in een tweetalige NGO, maar vooral ook in een internationale context, te kunnen werken.

Voor mij is en blijft detentie de eerste prioriteit. Daar wil ik persoonlijk op het terrein werk van maken. De samenwerking met andere organisaties en netwerken is daarvoor essentieel: zelden krijg je op eigen houtje gelijk… Wat ik op het oog heb, is persoonlijk bij te dragen aan het doen bewegen van de drijfveren in de maatschappij naar een grotere eerbied voor de uitgeslotenen, en naar openheid voor de vreemdeling in het bijzonder.

Nathalie Salazar Medina

• Meer over de Jesuit Refugee Service
• Website van de JRS-Belgium

Met dank aan "JRS-B News", najaar 2012