In een retraitehuis van de jezuïeten uit Chmelnytsky, een stad 300 kilometer ten westen van Kiev, vinden enkele tientallen vluchtelingen tijdelijk onderdak.

Jezuïet Bartlomej Przepeliuk heeft de leiding over het retraitehuis in de Oekraïense stad waar vluchtelingen op hun doorreis naar de grens tijdelijk hulp kunnen krijgen. Hij bleef in Oekraïne om solidariteit met Oekraïeners te tonen in tijden van oorlog.

“Onze stad ligt op een relatief veilige locatie, het is – voorlopig – rustig, hoewel we de spanning voelen en we ons zorgen maken over wat er zou kunnen gebeuren”, zegt Bartlomej. “Chmelnytsky ligt op het kruispunt van belangrijke wegen. Omdat er een avondklok is ingesteld, moeten de vluchtelingen die passeren ergens overnachten. Onze gasten kunnen rekenen op bedden met schoon linnengoed, de mogelijkheid om te douchen, iets te eten en te drinken en er is gelegenheid voor een gewoon gesprek. We hebben inmiddels meer dan 200 mensen kunnen helpen.”

We gingen met hoop verder

De jezuïet coördineert met de militaire kapelaan en enkele zuster de opvang van vluchtelingen uit de gevaarlijkste delen van het land. Het initiatief wordt financieel gedragen door de parochianen. “Jonge vrijwilligers zijn 24/7 aanwezig in het huis om schoon te maken, te koken, te wassen en telefoontjes te beantwoorden.”

Hoop geven, elkaar opvrolijken en mensen ondersteunen

“Op zondag 27 februari zijn bijvoorbeeld twee gezinnen vanuit ons huis verder getrokken”, aldus Bartlomej. “Ze hebben hier kunnen rusten en waren blij dat ze ’s nachts eindelijk weer rustig konden slapen. We gingen blij en lachend, met hoop verder. En dat is ook onze taak: hoop geven, elkaar opvrolijken en mensen ondersteunen die angstig en onzeker zijn.

Gedoopt

Op 01 maart schreef Bartlomej op zijn Facebook-account: “Hoe gaat het nu met ons? Katholieken, orthodoxen, protestanten, joden en moslims samen in één huis. Gisteren hebben we een kind gedoopt van een van de families die op de vlucht waren voor gevaar. Ik dank de gelovigen die oprecht solidair zijn met de behoeftigen en hun voedsel en andere benodigdheden delen. Als kerk laten we een goed getuigenis van openheid zien, vooral omdat zowel katholieken als orthodoxen samenwerken.”