Mark Logtenberg sj studeerde afgelopen jaren Midden-Oosten studies en Arabisch aan de Fordham University in New York. Hij vertelt over het belang van zijn studie.

Onze regio heeft een goed verleden als het gaat om het Midden-Oosten. Sinds de jaren ’60 zijn mensen die kant opgegaan en zijn er nu nog steeds actief. Ik heb alle lof voor hen want een ding is mij namelijk duidelijk geworden: de missie die prangend en relevant was in de jaren ’60 is alleen maar meer urgent.

Frictie in de multiculturele samenleving

De grote politieke onrust en sociale instabiliteit in grote delen van het Midden-Oosten heeft ervoor gezorgd dat grote mensenstromen zich westwaarts bewegen. De Oosterse cultuur, waarvan de Islam deel uitmaakt, heeft haar intrede gedaan in de multiculturele samenleving waarin wij leven. Zij is een aspect van het diverse culturele spectrum in onze maatschappij. Voor zover de islam deel uitmaakt van de lage landen, is zij een realiteit. Dit veroorzaakt vaak frictie en spanning en toenadering is niet altijd gemakkelijk.

Wij konden alle drie openlijk spreken over onze geloofservaring

De dialoog die hiervoor nodig is, is niet eenvoudig. Een van de beste gesprekken die ik in de afgelopen twee jaar in Fordham had, was met twee moslims. Een van hen had de islam van huis uit meegekregen, de ander was een recente bekeerling vanuit een atheïstisch huishouden. Wij konden alle drie openlijk spreken over onze geloofservaring, de verplichting die onze religie met zich meebrengt en over de genade van geloof. Ik sprak over de Zoon van God, en probeerde hen uit te leggen hoe katholieken dat ervaren. Zij spraken over Muhammad als de Zegel der Profeten en de liefde voor de Qurʾān.

Midden-Oosten studies als handvat

De kracht van het gesprek lag erin dat we konden leren van elkaar door onze verschillen te erkennen. Een dialoog die ontkent dat er verschil is tussen beide religies ontkent de werkelijkheid. Tegelijkertijd, een dialoog die de ander louter veroordeelt is onevangelisch.

De grote waarde van de studies die ik heb gevolgd, is dat zij mij een handvat aanreiken waarmee ik de ander kan verstaan. We ervaren hetzelfde probleem in de seculiere maatschappij. Welk nut heeft het te spreken over de drie-eenheid als men nog nooit van Jezus Christus gehoord heeft? Door de studie van het Midden-Oosten kom ik tot een beter verstaan van de ander. Daarmee kan ik de hand uitsteken en in een dialoog treden omdat ik bekend ben met de denkwereld van de ander. Waarbij een dialoog gecreëerd wordt die gebaseerd is op respect voor de ander en zijn religie. De afgelopen twee jaar in New York hebben mij hierin verrijkt.

Tegelijkertijd, een dialoog die de ander louter veroordeelt is onevangelisch.

Inmiddels ben ik begonnen aan een tweejarig masterprogramma in Midden-Oosten Studies aan de Universiteit van Toronto. Hier zal ik mij verder toeleggen op de studie van de historische en sociale context van het Midden-Oosten in al haar facetten.