Tonny Cornoedus sj (2e van links) met paus Franciscus en zijn Griekse medebroeders.
De ontmoeting van paus Franciscus met de lokale jezuïeten is een klassieker geworden op zijn pauselijke reizen. In Griekenland ging hij in op een vraag van medebroeder Tonny Cornoedus sj.
De ontmoeting van paus Franciscus met de lokale jezuïeten is een klassieker geworden op zijn pauselijke reizen. In Griekenland ging hij in op een vraag van medebroeder Tonny Cornoedus sj.
Telkens wanneer Franciscus naar het buitenland reist, reserveert hij één van zijn avonden voor een ontmoeting met een plaatselijke jezuïetengemeenschap. Het gesprek dat plaatsvindt, meestal een vraag-en-antwoordsessie, wordt achter gesloten deuren gehouden. Maar het transcript van dit vraag-en antwoordgesprek, recentelijk bij het bezoek van paus Franciscus aan de jezuïetengemeenschap in Athene waar Tonny Cornoedus lid van is, werd gepubliceerd door het jezuïetenblad “La Civilta Cattolica”. En was te lezen in de Franse krant ‘La Croix’.
Tonny Cornoedus stelde zich voor als een Vlaamse Belgische Jezuïet. Hij werkte vroeger in Marokko in een communiteit die niet meer bestaat, daarna als gevangenisaalmoezenier in België, en nu is hij in Griekenland omdat er behoefte is aan een Frans sprekende priester voor de vluchtelingen. Hij vertelt over zijn werk en ook over een van zijn tegenslagen, toen hij werd gearresteerd omdat hij werd aangezien voor een mensenhandelaar.
Paus Franciscus’ antwoord aan Tonny: “Een grote vernedering! Toen u sprak, dacht ik aan het einde van de loopbaan van een jezuïet: het is op je oude dag toch nog veel werk hebben, misschien wel moe zijn, vol tegenstrijdigheden, maar met een glimlach op je gezicht, met de vreugde van toch je eigen werk te hebben volbracht. Dit is de grote vermoeidheid van een man die zijn leven heeft gegeven. Er is een lelijke, neurotische vermoeidheid die niet helpt. Maar er is ook een goede vermoeidheid. Als je die ouderdom ziet glimlachen, moe, maar niet verbitterd, dan ben je een lied van hoop.”
“Wanneer een jezuïet onze leeftijd bereikt en toch blijft werken, de tegenstellingen blijft ondergaan zonder zijn glimlach te verliezen, dan wordt hij een lied van hoop. Je deed me denken aan een film die ik erg goed vond toen ik hem in mijn jeugd zag: The Return of the Soldier. Een soldaat kwam thuis, moe, gewond maar met een glimlach omdat hij weer thuis was en zijn plicht had gedaan.”
“Het is goed dat er jezuïeten zijn zoals u, met een glimlach en de zekerheid dat het gezaaide zaad vrucht heeft gedragen! Zoals in het leven, zo ook in de dood, moet de jezuïet getuigen van de navolging van Jezus Christus. Dit zaaien van vreugde, van “sluwheid”, van glimlachen is de genade van een vol leven. Een leven met zonden, zeker, maar vol van de vreugde om God te dienen. Ga zo verder, en bedankt voor je getuigenis!”
Bekijk alle nieuwsberichten