Een gedicht van Emiel Fleerackers sj (1877-1948), schrijver, dichter en humorist.

Een gedicht van Emiel Fleerackers sj (1877-1948)

Schrijver, dichter en humorist. 

De Vinke

Nooit en hoorde ik door de bomen
‘t Klinken van de vinke slaan
Of het heeft me… God vergeef ‘t me…
‘t Heeft me deugd aan ‘t hart gedaan.

‘t Vinkske door de dreve
Nauw me komen ziet
Of – dat staat geschreven –
‘t Kettert: “Jezuïet!…Jezuïet!”

‘t Zit er op een tekske
Vingers in zijn bekske
En het scheldt en fluit,
Krek ‘ne straatschavuit : “Jezuïet.”

‘t Smijt zijn melodieke
Keur- en kunsteloos,
Lapke van een lieke,
Vodje van een voois: “Jezuïet!”

Is zijn keel te gader
Strijkstok en viool
‘t Leerde ‘t van zijn vader
In de hageschool : “Jezuïet!”

‘k Sta ne keer en ‘k kijke…
‘t Houdt eens op ne keer,
Kijkt een vansgelijken
En… het kettert : “Jezuïet!”

‘k Sta nu stille en pleite:
– Zeg eens, vriendje, daar…
Iets me te verwijten?…
Neen?… Wel houd dan maar: “Jezuïet”

– “Sluit dan uwe molen…
Heb ik ooit van u
Mier of maai gestolen?…
Sa! Wat zegt ge nu? “Jezuïet!”

– “Schelden is geen rede,
Schuiflen geen verdriet,
Kom maar eens beneden,
Hier zo op mijn hand. “Jezuïet!”

“Mag ik met geen oge
U dan eens bezien ?
Spot gij met mijn toge…
Met mijn tik misschien? “Jezuïet!”

– “Spreekt gij nog al rappe…
Maar kom eens beneen,
Dat we ‘t ding eens gaan lappen
Onder ons getween! “Jezuïet!”

‘k Peins ik moet hem paaien
Jodenser manier…
– “Vink, hier zit een maaie”… “Jezuïet!”
– Vink, ne vette pier!”, “Jezuïet!”

– “Vink, daar zit een klamper!”
Frrt!… en weggestouwd!
‘k Hore nog eens amper
Piepen door het hout: “Jezuïet!”

Al gelijk toch !… Nooit en hoorde ik
Door de bomen ‘t ketteren van de vinke slaan
Of het heeft me, God vergeef ‘t me…
‘t Heeft me deugd aan ‘t hart gedaan !

Emiel Fleerackers sj