Paus Franciscus sprak de ignatiaanse familie over de hele wereld toe in een videoboodschap op zondag 23 mei tijdens het internationale online gebed voor het ignatiaanse jubeljaar: “Pelgrims met Ignatius”.

“Ik ben blij dat ik kan aansluiten bij dit gebed voor het ignatiaanse jubeljaar waarin we de bekering van Sint-Ignatius vieren. Ik hoop dat allen die door Ignatius, door de ignatiaanse spiritualiteit geïnspireerd worden, dit jaar echt als een bekeringservaring beleven”, verzekerde de Argentijnse paus, alvorens het parcours van de bekering van Ignatius langs te gaan.

Nederlandse ondertiteling is beschikbaar.

De zielen helpen

“In Pamplona vielen vijfhonderd jaar geleden alle wereldse dromen van Ignatius plotsklaps in duigen. De kanonskogel die hem verwondde, veranderde de loop van zijn leven en de loop van de geschiedenis. Ogenschijnlijk onbeduidende dingen kunnen belangrijk zijn. Deze kanonskogel houdt ook in dat Ignatius de dromen die hij voor zijn leven had niet kan verwezenlijken. Maar God had een grotere droom voor hem. Gods droom voor Ignatius betrof niet alleen Ignatius; het ging over het helpen van zielen. Het was een droom van verlossing, een droom om de wereld in te gaan, vergezeld van Jezus, nederig en arm.”

Op deze manier de jezuïeten van over de hele wereld aansprekend, herinnert de Heilige Vader eraan hoezeer bekering een dagelijkse aangelegenheid is. “Het komt zelden voor dat het gebeurt voor eens en voor altijd. Ignatius’ bekering begon in Pamplona, ​​maar eindigde daar niet. Hij bekeerde zich zijn hele leven lang, dag in dag uit. En dat betekent dat hij zijn leven lang Christus centraal heeft gesteld.”

Geestelijke onderscheiding, een kompas

En hij deed dit door onderscheiding der geesten, benadrukt Franciscus. “Onderscheiding der geesten wil niet zeggen dat je erin slaagt vanaf het begin, maar dat je navigeert, dat je een kompas hebt om het pad met vele bochten in te kunnen slaan, waarbij je je altijd laat leiden door de Heilige Geest, die ons leidt naar een ontmoeting met de Heer”, voegde hij eraan toe.

Tijdens deze pelgrimstocht op aarde ontmoeten we anderen, zoals Ignatius dat deed in zijn leven. “Deze anderen zijn aanwijzingen die ons helpen op koers te blijven en die ons uitnodigen om ons keer op keer te bekeren. Het gaat hier om broeders en zusters, om situaties; God spreekt ook op die manieren tot ons. We luisteren naar anderen. We interpreteren situaties. Wij zijn op onze beurt weer verkeersborden die de weg naar God aangeven voor anderen. Bekering vindt altijd plaats in dialoog; met God, met anderen, met de wereld”, vervolgde de paus, die ons verzekerde te bidden “zodat allen die geïnspireerd zijn door de ignatiaanse spiritualiteit deze reis samen maken als ignatiaanse familie.”

Een ignatiaans jaar vol inspiratie

“En ik bid dat vele anderen de rijkdom van deze spiritualiteit die God aan Ignatius gaf, zullen ontdekken. Ik zegen u met heel mijn hart, zodat dit jaar echt een inspiratie mag zijn om de wereld in te gaan, om zielen te helpen, om alle dingen nieuw te zien in Christus. En ook een inspiratie om zich te laten helpen. Niemand wordt alleen gered: of we worden gered in gemeenschap, of we worden niet gered. Niemand wijst de weg aan de ander: alleen Jezus heeft ons de weg gewezen en wij helpen elkaar dit pad te vinden en te volgen.”