Bastiaan vertelt over zijn opleiding als jezuïet

Bastiaan vertelt over zijn opleiding als jezuïet

Een jonge Nederlandse jezuïet in Parijs Parijs? Geweldig! Dat was wat ik dacht toen ik anderhalf jaar geleden te horen kreeg dat ik naar Parijs gestuurd werd om filosofie en theologie te studeren. Ik kende die stad immers als geliefde vakantiebestemming...

Een jonge Nederlandse jezuïet in Parijs Parijs? Geweldig! Dat was wat ik dacht toen ik anderhalf jaar geleden te horen kreeg dat ik naar Parijs gestuurd werd om filosofie en theologie te studeren. Ik kende die stad immers als geliefde vakantiebestemming…

Ondertussen woon en studeer ik er al anderhalf jaar.

Ik woon in een grote communiteit die vooral uit medescholastieken (= jezuïeten in opleiding) bestaat. Ons huis staat in het 15 de arrondissement, een mooie en (voor Parijse begrippen!) rustige buurt in het centrum.

Eigen overtuiging

Ik studeer aan de jezuïetenfaculteit Centre Sèvres en volg het 5 jaren programma dat filosofie en theologie combineert. De vakken worden boeiend gedoceerd met veel aandacht voor het ontwikkelen van een goed onderbouwde eigen overtuiging. Er zijn veel mogelijkheden om mij te verdiepen in onderwerpen die ik interessant vind.

Een groot voordeel van hier studeren is dat er veel scholastieken van over heel de wereld studeren. Het is een geweldige mogelijkheid de universaliteit van de Sociëteit te leren kennen. Alleen al in mijn eigen communiteit wonen er vijfentwintig scholastieken waarvan de helft uit verschillende landen komt. Regelmatig komen er landelijke oversten langs van verschillende werelddelen om te kijken hoe het met hun scholastieken gaat en vertellen en passant over de Sociëteit in hun land. Zo leer ik niet enkel veel over de Franse Jezuïeten, maar over de Jezuïeten wereldwijd.

Gevangenis

Naast de studie heb ik twee apostolaten. Twee keer per maand ga ik naar een gevangenis net buiten Parijs om te helpen met een bijbelgroep. Met een groep van rond de dertig, veertig gevangen lezen we samen de teksten van de komende zondag. Het is geweldig mooi om te zien dat juist in de gevangenis mensen op zoek zijn naar God en het mogelijk is samen na te denken over Bijbelteksten.  Na de Bijbelgroep wordt de lelijke gymzaal waar we zijn, omgebouwd tot een kapel met een mooi altaar, waar de zondag erna de mis gevierd wordt.

Ook begeleid ik een GCL groep. Een Gemeenschap van Christelijk leven is een groep mensen die maandelijks samenkomt om gezamenlijk te kijken waar God aanwezig was in hun leven van de afgelopen maand. Als begeleider luister ik naar hun ervaringen en probeer te helpen met het onderscheiden waar God aanwezig was. Het is heel mooi om te ontdekken dat ik de kennis over de Ignatiaanse spiritualiteit die ik meegekregen heb in de afgelopen jaren nu kan gebruiken om andere mensen te helpen.

Het echte leven

Beide apostolaten zijn goede mogelijkheden om Parijs en haar vele inwoners beter te leren. In de GCL groep zie ik hoe Franse families leven en in de gevangenis leer ik begrijpen hoe moeilijk het leven in Parijs kan zijn. Zo zie ik steeds meer gezichten van de wereldstad Parijs. Niet enkel het Parijs van de grote pleinen en de geweldige musea, maar ook het drukke Parijs van de werkenden en van de armere buitenwijken.

Nu, na anderhalf jaar wonen en studeren in Parijs, is het nog steeds een geweldige plek, die ook veel problemen kent. Geen vakantieplaats meer, maar een stad waar ik thuis kom en mij thuis voel.

Parijs is en blijft een geweldige stad en het is een groot voorrecht hier, de stad waar Ignatius zelf ook gestudeerd heeft, te mogen studeren!

Bastiaan van Rooijen sj

Bekijk alle nieuwsberichten

Deel