Om het leven van Frans van der Lugt sj te herdenken, reisde de generale overste van de jezuïeten, Arturo Sosa, af naar Homs. In zijn preek typeerde hij Frans met zijn eigen woorden: “Alleen als mijn handen leeg zijn, kan ik de ander echt ontvangen!”

Pater Frans was een buitengewoon persoon: een man uit één stuk die ten volle leefde. Hij was warm en leefde mee met iedereen. Voor jongeren was hij iemand die inspireerde en motiveerde, die er nooit genoeg van kreeg om op trektocht te gaan, hikes te organiseren en lange wandelingen te maken in de schoonheid van de natuur. Voor de ouderen was hij een vriend en mentor. Kleine kinderen vonden het heerlijk om aan zijn lange benen te hangen. Voor moslims en christenen, voor atheïsten en agnosten, voor degenen die tot verschillende religieuze groeperingen en riten behoorden, was hij een bruggenbouwer, een verzoener, iemand die het beste uit hen boven kon halen. Voor de geestelijk zwakken en voor hen die de weg kwijt waren, was hij een bron van kracht en een geduldige luisteraar. 

Uit de eerste preek van pater Frans

Op 6 april kwamen honderden mensen uit alle lagen van de bevolking bijeen in Homs om de nagedachtenis van Abouna Frans te vieren. Voor velen die door hem geraakt waren, was dit de eerste keer na zijn dood vijf jaar geleden dat ze samenkwamen, de eerste keer na de jaren van oorlog. In zijn homilie tijdens de eucharistieviering citeerde pater Arturo Sosa, generale overste van de Sociëteit van Jezus, passages uit de preek van pater Frans’ eerste mis op 30 mei 1971, waarin hij zei: “Alleen als mijn handen leeg zijn, kan ik de ander echt ontvangen!”

Hij oversteeg de enge grenzen van religie en rituelen; iedereen was voor hem een ​​zus of een broer.

Inderdaad, profetische woorden van een man die, zoals zijn meester Jezus van Nazareth, deze woorden in zijn leven tot uiting bracht – anderen blijmoedig en onvoorwaardelijk omhelzen. Op 7 april, de vijfde verjaardag van het martelaarschap van Abouna Frans, werden er naar verwachting nog eens honderden verwacht in de kerk van de jezuïeten in Beiroet voor een speciale mis uit dankbaarheid waarin pater Arturo Sosa zou voorgaan. 

Geïncarneerde liefde

Abouna Frans is een verzachtende balsem voor onze gebroken en gefragmenteerde wereld. Zijn stem was er een van verzoening en vrede. Hij oversteeg de enge grenzen van religie en rituelen; iedereen was voor hem een ​​zus of een broer – een mens. Hij gaf aan iedereen een betekenis en een doel in het leven. Hij vergezelde hen, incarneerde en communiceerde liefde en uiteindelijk legde hij, zoals Jezus, zijn leven neer voor zijn volk en voor een groter goed. Hij leeft nog steeds in de harten en hoofden van velen.

Jezuïeten op de foto: van links naar rechts Paul Brouwers, Tom Sicking, Charles Libois, Theo Vlugt, Arturo Sosa, Arij Roest Crollius en Jan Bronsveld.