Jan Stuyt sj kreeg een mail van een kerkganger die treurt om dichte kerken. Of hij een suggestie had om ’s zondags thuis een viering te doen. Dat had hij wel.

Een eerste alternatief is natuurlijk de Mis op de televisie. Ik heb dat afgelopen zondag zelf gedaan en het viel me niet mee. De pastoor was goed, de kerk was mooi en het koor zong bovengemiddeld goed. En ik toch vond er niets aan. Dat ligt waarschijnlijk aan mij. Wanneer ik als kerkganger in de kerk had gezeten zou ik het een fijne Mis hebben gevonden. Daar ben ik zeker van, want toevallig was ik in de zondagsmis in die kerk twee jaar geleden. In de stoel thuis werkte het niet. Naast me lagen de afstandsbediening van de tv en mijn telefoon, en dat waren twee hele grote afleiders. Die had ik een andere kamer moeten leggen. Ik had de grootste moeite om mijn aandacht erbij te houden. Ik zal dus niet meer zo makkelijk tegen iemand die ziek is zeggen: “maar u hebt toch de mis op de tv”. Kortom: als jij vindt dat de tv-mis het niet haalt bij een echte viering in de kerk, dan kan ik dat heel goed begrijpen. 

Geen tv-mis maar wat dan wel?

Ik denk: samen, met drie of vier mensen, het evangelie van de zondag lezen. Geen toelichting, geen vrome preken er omheen, gewoon de tekst uit het evangelie. De zondagslezingen van de komende weken, vaak uit Johannes, lenen zich er goed voor. Na Pasen kun je afwisselen met wat er gebeurt in de Handelingen van de Apostelen – dat is dan meestal de eerste lezing. En dan beantwoorden op zondagmorgen rond de tafel alle aanwezigen dezelfde drie vragen: eerst iedereen de eerste vraag, daarna allen de tweede vraag en tenslotte de laatste.

Zo werkt dat: 

1. 1. Steek een kaars aan, zet allemaal je telefoon uit.
      Eén leest de bijbeltekst hardop. Probeer dat iedereen een Bijbel of een print van de tekst heeft. (Niet kibbelen over de verschillen in vertaling – iedere vertaling heeft zijn goede reden – misschien is er iets van te leren).
   2. Wat staat er letterlijk: wat doet me dat?
      Speelt het evangelie van vandaag zich binnen af of buiten? Zijn er deze keer weinig mensen of veel? Jezus doet iets, Jezus zegt iets; wat doet mij dat? Hoe reageren de leerlingen; zijn er anderen bij, wat zeggen die? Zou ik ook zo reageren?
   3. Wat staat er symbolisch?
      Waar verwijst water gewoonlijk naar in de Bijbel of in de kerk? Wat betekent het dat iemand blind is? Als hem de ogen open gaan? Brood kan van alles betekenen: voedsel, gedeeld eten of eucharistie. Een lamme heeft geen kracht in zijn benen, maar waarom is hij verlamd? Is er vandaag zo’n diepere betekenis in de bijbeltekst?
   4. Wat kan de boodschap zijn voor ons?
      Waar leven wij van, waar putten wij energie? Wil ik ergens van genezen worden? Wat zouden we moeten leren zien?
   5. Afsluiting
      Als je het gevoel hebt dat iedereen zijn zegje gedaan heeft, afsluiten door samen het Onze Vader te bidden. Kaars uitblazen. Napraten. En dan aan de koffie! 

Hier kun je op variëren. Of iets toevoegen, bijvoorbeeld vóór het Onze Vader bidden voor mensen in de zorg, of voor bekenden die ziek zijn, of heel alleen. 

Een oude wijsheid is: bij bidden hoeft niets, behalve goed luisteren – en heel veel mag. 

De lezingen van de zondag vind je makkelijk op internet, hier bijvoorbeeld.