In de zomer 1983 maakte ik, tijdens een 5-daagse bezinning, kennis met de ignatiaanse spiritualiteit en het bidden volgens de Geestelijke Oefeningen van Ignatius van Loyola. Ik  leerde er persoonlijk bidden met de Schrift en de concrete boodschap in de aangeboden tekst ontdekken voor mijn eigen leven. Maar vooral leerde ik luisteren naar het Woord van Jezus zodat mijn gebed kon uitgroeien tot een persoonlijk gesprek van mens tot God. Bidden vanuit het evangelie, zo leerde ik, is niet bekende gebeden aframmelen maar echt bidden is alle gedachten, bedenkingen, angsten, … loslaten, je hoofd leegmaken en je zo aan God overgeven. Bidden wordt op die manier een hoogst persoonlijke ontmoeting met God als Vader, Zoon en Geest.

Dit was voor mij als rationeel denkende vrouw een grote stap omdat ik vreesde in het niets te belanden. Ik vreesde dat God me onmogelijke dingen zou vragen. Maar toen  ik toch de stap zette, ontdekte ik iets heel moois, namelijk dat God me bewoont. Wat ik ten diepste wil, is Gods wil. Sindsdien ben ik steeds verder die weg van het gebed gegaan om te komen tot het zuivere gebed en dit is woordeloos voor God gaan staan en me  laten beminnen door Hem, zoals ik ben, in al mijn gebrokenheid. Op die manier voel ik me door God gedragen!

Door mijn leven heen

• als gehuwde: ik trouwde in juli 1984 met Johan, eveneens katholiek en burgerlijk ingenieur,
• als moeder: ik kreeg zes kinderen waarvan Adriaan plotseling stierf: hij was net twee jaar; in de manier waarop ik zijn dood verwerkt heb, speelde mijn verrijzenisgeloof, gevoed vanuit de Geestelijke Oefeningen, een belangrijke rol,
• als voltijds werkende vrouw: na mijn studies bleef ik doctoreren in het departement elektrotechniek aan de Katholieke Universiteit Leuven en klom op tot gewoon hoogleraar gespecialiseerd in de biomedische dataverwerking ter verbetering van de medische diagnostiek, en
• als geëngageerde leek: ik werd lector, catechist, voorganger en lid van de liturgische werkgroep en ziekenzorg in mijn parochie te Nazareth, Leuven en Heverlee, baande mijn geloof zich een eigen weg, gevoed vanuit al deze ervaringen in mijn concrete leven.

Op deze weg mocht ik mijn persoonlijk begeleide retraites in stilte volgens de Geestelijke Oefeningen van Ignatius van Loyola ervaren als mijlpalen. Hiermee bedoel ik dat de gedachten en waarheden die vanuit deze retraites tot mij doordrongen geloofszekerheden geworden zijn, die niet meer aan het wankelen gebracht worden door de stormen van het leven.

Sabine