“Relaties zijn professioneel vruchtbaarder als je een beetje doet zoals Jezus.”

“Relaties zijn professioneel vruchtbaarder als je een beetje doet zoals Jezus”

Hans Duquet
Bankier

De vraag wat christen zijn voor mij betekent in mijn werksituatie in de banksector, kan ik niet beantwoorden zonder eerst in te gaan op de vraag wat het voor mij betekent christen te zijn tout court.

Ik heb in mijn persoonlijk levensverhaal veel elementen om me ver weg te jagen van christelijk geloof. Dat dit niet is gebeurd, heeft te maken met het volgende. Met het voortschrijden van het leven, met de gevolgen die ik zie van keuzes van mezelf en anderen, met wat ik van anderen ervaren heb, heb ik het gevoel dat het christelijk verhaal in zijn essentie klopt. Ik bedoel daarmee dat het je gelukkig maakt, dat het je positieve kracht geeft, goede wegen wijst, aansluit op het leven “zoals het is” en bedoeld is te zijn. Dit betreft natuurlijk niet alle concrete verschijningen van het christelijke – bij sommige heb ik de neiging gillend weg te lopen – maar wel de dieperliggende essentie ervan. Ook in mijn werksituatie heb ik die positieve ervaring met het christelijke.

Er is geen economische sector waar moraal belangrijker is, dan de financiële sector. Die kan immers maar werken als er vertrouwen is, denk maar aan de huidige ontwikkelingen. Dat vertrouwen bouw je op door moreel te handelen, bijvoorbeeld niet liegen. Een langdurige vruchtbare en dus ook winstgevende economische relatie steunt op echt respect. Mensen willen met hun geld gaan bij iemand die ze kunnen vertrouwen. Als je dat vertrouwen hebt en steeds handelt op een wijze dat je het waard blijft, win je ook economisch. Natuurlijk, het is geen garantie. Er is meer nodig, zoals bekwame mensen en een goede ondernemersgeest.

Maar ook de aanwezigheid daarvan heeft te maken met moreel handelen of met een houding die ik als christelijk ervaar. Mensen bereiken zoveel meer als ze op een open, eerlijke en positieve manier met elkaar omgaan. Je trekt dan ook mensen aan die zich in dat soort omgeving goed voelen. Die gaan niet weg omdat ze elders wat meer verdienen. Relaties zijn professioneel vruchtbaarder als je een beetje doet zoals Jezus: mensen op hun positieve kant aanspreken, nieuwe kansen geven na fouten. Dat draagt bij tot een positieve sfeer waar echt wordt gewerkt aan het scheppen van toegevoegde waarde en niet aan het ten allen prijze vermijden van fouten. Er zijn altijd natuurlijk wel spanningen en mensen die bij momenten ontgoocheld zijn of kwaad. Maar als je moeilijke gesprekken met mensen moet voeren, heb ik al ervaren dat er één gulden leidraad is: wees eerlijk en open, desnoods hard, maar zonder veroordelend of negatief te zijn. Iets dat gezegd wordt in respect en in een positieve houding tegenover een persoon, wordt veel gemakkelijker verteerd en leidt op termijn zelden of nooit tot verzuurde relaties.

Uiteindelijk betekent het dat wat ik zie als christelijk liefde, professioneel de meest vruchtbare en perspectiefvolle manier van handelen is. Christelijke liefde betekent voor mij met een positief apriori tegenover de ander staan, geven om de ander, wie dan ook. Dat betekent absoluut niet confrontaties uit de weg gaan of je alles te laten welgevallen. “Bemin je vijanden” veronderstelt het hebben van vijanden. Maar steeds met behoud van de mogelijkheid voor perspectiefvolle openingen.

Hiermee heb ik zeker niet gezegd dat ik altijd slaag in die christelijke liefde. Handelen in lijn met wat God van mensen vraagt is niet simpel. Om te beginnen omdat het niet altijd duidelijk is wat God precies vraagt. Het is ook niet altijd duidelijk waar je uit de bocht gaat. In dat verband vind ik een prachtig begrip in de Ignatiaanse spiritualiteit, nl “onderscheiden”: onderzoeken wat je beweegt en wat God van je verlangt. Of alledaagser gezegd: je zoekt naar wat echt telt en je kijkt of je in lijn daarmee leeft. Soms is het heel duidelijk: als je verlangen naar waardering (bijvoorbeeld naar geld en promoties, op zich legitiem) je zo sterk meesleept, dat het bezit van je neemt. Je bent dan niet meer vrij, je moet terug tot jezelf komen. Soms is het minder duidelijk: een hecht gezin kan een solide uitvalsbasis zijn om het leven te lijf te gaan of een benauwend reservaatje dat weinig aan de wereld geeft.

“Onderscheiden” betekent ook grenzen zien. Je kan niet alles, je moet kiezen. Je moet vertrekken van een zo juist mogelijke inschatting van je beperkingen en je kwaliteiten. Je moet aanvaarden dat bijv. je idealen, ambities, verlangens zich nooit helemaal realiseren. En toch ervoor blijven gaan, zonder ze op te geven. Hierin vind ik Geloof een belangrijke steun en troost. Je doet jouw ding en laat de rest aan God over, die ook werkt door de anderen. God geeft je vertrouwen dat het uiteindelijk goed komt. Dat is voor mij de Verrijzenis. Dat vertrouwen en die relativering zijn een bron van kracht, professioneel en ook elders.