1901 – 1952

Alberto Hurtado werd geboren in 1901, in Chili. Zijn vader is een herenboer, die sterft als Alberto 4 jaar oud is. Zijn moeder kan maar amper de eindjes aan mekaar knopen. Welgestelde verwanten vangen hen op in Santiago waar Alberto ingeschreven wordt aan het Sint-Ignatiuscollege. Snel weet hij zich geroepen om Jezuïet worden. Toch gaat hij eerst rechten studeren. ’s Avonds verdient hij geld voor de familie.

Op 22-jarige leeftijd treedt hij toe tot de Sociëteit van Jezus. Hij studeert theologie in Leuven en maakt er ook een doctoraat in de pedagogie. Zijn “derde jaar” (laatste vormingsjaar als Jezuïet) doet hij in Drongen.

Eens terug in Chili legt hij een onwaarschijnlijke werkkracht en creativiteit aan de dag. Hij wordt leraar aan het Sint-Ignatiuscollege van Santiago. Hij is een veelgevraagd geestelijk begeleider, in het bijzonder voor jongeren. Vele tientallen jonge mannen begeleidt hij op hun weg naar de Sociëteit van Jezus of naar het seminarie. Hij wordt nationaal proost van de KSA  die hij tot grote bloei brengt.

“Wat zou Christus doen in mijn plaats”. Deze vraag laat hem niet los bij het voortdurend zien van de grote armoede, overal in Chili : clochards, zwerfkinderen, vereenzaamde bejaarden … Voor hen sticht hij in 1944 de “Hogar de Cristo”, de “Thuis van Christus”; op dag van vandaag goed voor zo’n 800 instellingen in Chili.

Maar Alberto bouwt ook een groot retraitehuis, sticht een katholieke vakbond en start een intellectueel tijdschrift (Mensaje) op. Hij schrijft boeken, geeft voordrachten en talrijke retraites.

Op 51-jarige leeftijd, op 18 augustus 1952 velt een agressieve kanker hem in enkele weken tijd. Op zijn sterfbed vertelt hij aan wie het horen wilde “Contento Señor, contento” (ik ben gelukkig Heer, gelukkig!). Het hele land is in rouw.

In Hurtado vinden we het beste van de jezuïetenmystiek terug. Hij was een echte contemplatief in de actie. Hij vond God, en meer in het bijzonder Jezus Christus, in al de actie die hij aan de dag heeft gelegd. Hij was een biddend man die zielsveel hield van God en Zijn mensen.

Houd van Jezus Christus. Laat je steeds meer grijpen door zijn persoon, tot je laatste ademstoot. Laat Hem, elke dag meer, volledig het brandpunt zijn van je gedachten, het bindmiddel van je kennis, het praktische doel van wat je ook studeert. Bidden met Jezus Christus, Jezus Christus kennen, houden van Jezus Christus met een steeds groeiende hartstocht en konsekwent met jezelf; laat dit de waardigheid zijn van je leven, de kracht, de bemoediging, de vreugde, het vermogen dat je vruchtbaar maakt, laat dit alles Jezus Christus zijn.