Retraite op de fiets

Retraite op de fiets

Een verslag van een fietsende bezinning van 3 tot 8 juli 2012

Een verslag van een fietsende bezinning van 3 tot 8 juli 2012

Retraite op de fiets

In juli nam Renate deel aan een fietsretraite van de Gemeenschap de Hooge Berkt. Deze oecumenische gemeenschap in Bergeijk (nabij Eindhoven – NL) biedt onder meer ignatiaans geïnspireerde activiteiten aan. Zij koos voor een nieuwe formule om een retraite aan te bieden: 6 dagen bezinnen en fietsen, van 3 tot 8 juli 2012! Hieronder biedt zij u een verslagje aan.

Biddend begin

Elke dag, na het ontbijt in de gemeenschap en het ochtendgebed, bleven we met ons retraitegroepje in de kapel voor een uurtje van stil gebed. We werden daarbij op weg gezet met een schrifttekst, een citaat uit geestelijke literatuur en enkele vragen die naar onze ervaringen peilden. Een deugddoende belevenis om zo met acht mensen een uur in stil gebed door te brengen. Hoe bevrijdend te beseffen dat anderen ook worstelen met woorden, ervaringen en met de tijd. Hoe boeiend te ervaren dat je gedachten soms in een richting gaan die je je op voorhand niet had voorgesteld.

Munt, tijm en andere bloeisels

Zo rond 10u namen we dan de fiets voor een tocht langs prachtige knooppuntroutes. We fietsten achter elkaar, zodat we rustig de tijd en ruimte hadden om rond te kijken, om te luisteren naar de natuur en de stilte, om de geuren van munt, tijm en andere bloeisels binnen te laten. Zelf zoef ik meestal met een redelijke snelheid door een landschap, rijd ik recht op mijn doel af en vergeet ik te genieten. Nu werd ik ‘vertraagd’ en moest ik ook geen energie verbruiken om de weg te zoeken of keuzes te maken rond waar ik naartoe zou gaan. Ik moest voor een keer niet de volle wind opvangen, maar me rustig laten meestromen in de cadans van de fiets van Charlotte.

Ik voelde me vaak Gedragen en Geleid. Soms kwamen er gedachten uit de ochtendmeditatie terug naar boven, maar vaak waren het liederen die spontaan in mij zongen en zo tot God spraken. Bij enkele pauzes en bij het picknicken doorbraken we de stilte, maar je voelde die toch nog aanwezig in het zachte gepraat en gezellige gelach.

Rustgevend én boeiend

In de late namiddag kwamen we terug in de gemeenschap. Tijd om ons te verfrissen, wat te lezen en de mogelijkheid tot persoonlijke begeleiding. Rustgevend en boeiend allemaal! Na het avondmaal en het avondgebed in de gemeenschap troffen we elkaar voor een uitwisseling. In een luistergesprek konden we vertellen wat ons die dag had geraakt of wat we graag eens kwijt wouden aan elkaar. Ook daar mocht ik ervaren hoe rijk het kan zijn om verhalen te delen en die van andere te dragen.

Je hoort het: ik vond het een heerlijke belevenis!

Renate

Bekijk alle nieuwsberichten

Deel